dinsdag 29 januari 2013

Why I love this book

Why I love this book: een liefde in Parijs


Een liefde in Parijs is een psychologische roman geschreven door Remco Campert. Het is uitgegeven in 2004 en is dus nog niet zo heel oud.
Het verhaal speelt zich af in Nederland, Parijs en Antwerpen. Het gaat over de schrijver en dichter Richard Sanders. Het verhaal begint in Parijs, waar hij is omdat er een Franse vertaling van zijn boek wordt uitgegeven. Daar loopt hij een vrouw, Sacha, tegen het lijf die zegt dat ze hem herkent, maar hij kan het zich niet meer herinneren. Toch wil hij graag weten waarvan hij haar kent, en zij zegt dat ze elkaar ontmoet hebben in Antwerpen. Hierover blijft hij nadenken maar hij kan het zich zo snel niet herinneren. Vanaf daar wordt het verhaal steeds afgewisseld door flashbacks en gedachtes aan vroeger. Richard denkt terug aan zijn kindertijd, aan de tijd dat hij in Parijs heeft gewoond met een vriend van hem, Tovèr, en hij denkt ook terug aan de tijd dat hij in Antwerpen heeft gewoond. Hierbij gaat het ook vooral om al zijn affaires met verschillende vrouwen, omdat hij zich probeert te herinneren wie Sacha is. Toch lukt het hem niet om te herinneren wie zij was, maar hij vermoed dat het een van de vrouwen is waar hij een korte relatie mee heeft gehad. Uiteindelijk komt hij Sacha weer tegen bij de promotie van zijn boek. Daar vertelt ze hem dat ze een korte relatie hebben gehad en dat haar zijn, Bruno, ook zijn zoon is.
Dit is een goed boek en zou een bestseller moeten zijn om een aantal redenen.

Het is leuk dat de hoofdpersoon van dit boek niet al te doorsnee is, het is namelijk een bekende dichter die ook op televisie komt, en ook is hij heel menselijk beschreven, want ook hij is wel eens onzeker en dat maakt deze persoon realistischer. Ook wordt een boek interessanter als de hoofdpersoon lijdt aan innerlijke conflicten. Ook dit komt veel in het boek voor, omdat Richard, door aan zijn verleden terug te denken, over vele dingen gaat nadenken die hij heeft gedaan en zijn conflicten met andere mensen om hem heen worden ook verteld.
In het boek worden alle omgevingen goed en kleurrijk beschreven, zodat je een goed beeld voor jezelf kan vormen tijdens het lezen van dit boek. Dit is ook omdat er veel details worden beschreven.
Buitensporige karakters maken een verhaal ook levendiger. In Een liefde in Parijs is Tovèr redelijk buitensporig. Hij is een aparte kunstenaar die geniet van het leven en van de ene vrouw naar de andere gaat. Ook woont hij steeds weer ergens anders in de wereld.
Het verhaal is origineel, met een bijpassende titel, maar de titel is niet heel bijzonder. Wel kan hij mensen aanspreken, omdat het al wel wat over het onderwerp vertelt.
Het verhaal is niet erg voorspelbaar omdat er ook eigenlijk niet heel veel in gebeurt, het speelt zich meer af in gedachten. Toch heeft het aan het einde nog een onverwachte wending doordat Richard ineens vader blijkt te zijn.

Al met al is dit dus een boek wat aan de meeste punten waaraan een bestseller boek voldoet wel bevat. Daarom is dit een goed boek en zou het een bestseller moeten zijn!

dinsdag 15 januari 2013

Verwerkingsopdrachten


Verwerkingsopdrachten

1.    Economie: de verpakking is alles?

De omslag van het eerste verhaal uit deze syllabus, ‘Red ons, Maria Montanelli’, heeft een best wel lege omslag, er staan namelijk alleen maar twee schoenen op. Toch spreekt het me wel aan, want het zijn schoenen die sneller gedragen worden door jongeren, en dat zou dus kunnen betekenen dat het over jongeren gaat en dat vind ik vaak leuker om te lezen.

De omslagen van ‘Joe Speedboot’ en ‘Vast’ spreken mij dan juist weer wat minder aan. Dat komt omdat ik ze een beetje te saai vind en ze vertellen me ook niet echt waarover het verhaal zou kunnen gaan.

Ik vind dat ‘Het diner’ wel een hele opvallende omslag heeft. Deze is blauw, maar er staat een felrode kreeft op. Ik vind dat er wel grappig uitzien, maar het roept geen vragen bij me op omdat het boek ook al ‘Het diner’ heet en een kreeft hoort gewoon bij een maaltijd. De letters zijn erg eenvoudig, waardoor ik, ook door de kleur en het plaatje, de omslag van dit boek een beetje kil vind.

‘De zonnewijzer’ heeft een voorkant met bloemen. De achtergrondkleur is een beetje gelig, en de rest van de kleuren zijn ook een beetje donker en niet fel. Daardoor vind ik het lijken alsof het een ouderwets boek is, en dat spreekt met niet heel erg aan.

De omslag die me het meeste aanspreekt is die van ‘Een hart van steen’. Hierop is een meisje te zien dat op de rug zit van een jongen een ze lopen door een bos. Het roept veel vragen bij me op, want het ziet eruit alsof er iets ergs is gebeurd. Het hoofd  van het meisje hangt een beetje dus het ziet eruit alsof ze niet blij is. Het lettertype is niet bijzonder en er zijn natuurlijke kleuren gebruikt. Toch spreekt deze omslag me het meest aan.
 



 

2.    Escher

Ik heb gekozen voor het kunststuk ‘Eye’ van Escher. Hij heeft het gemaakt in 1946. Hierop zie je een oog en daarin is een schedel weerspiegeld.
In het fragment is te lezen dat Roos is overleden aan een zonnesteek. Je hoort bijna nooit dat iemand overlijdt aan een zonnesteek, en al helemaal niet hier in Nederland. Het lijkt dus niet erg logisch dat dit echt is gebeurd, maar er is natuurlijk nog geen bewijs. Een andere oorzaak waaraan ze dood gegaan kan zijn is ook niet bekend. Het zou ook goed kunnen dat ze vermoord is.
Iedereen kan de betekenis achter een kunstwerk anders opvatten. Zoals ik het bekijk, heeft het duidelijk iets te maken met de dood, maar ik denk dat dat voor iedereen wel zo is. Het oog in dit schilderij kijkt letterlijk in de ogen van de dood. Voor mijn idee betekent het óf dat de persoon van dit oog denkt aan de dood en gevaar, óf dat de eigenaar van dit oog de dood plotseling aan ziet komen en daarna ook sterft, wat dus ook een moord kan betekenen.
Ik vind dit kunstwerk dus erg toepasselijk voor dit boek. Al is niet duidelijk waarom Roos dood is, het heeft alsnog met de dood te maken, net als dit schilderij. Als Roos vermoord is, is dit kunstwerk al helemaal toepasselijk, want dan stelt het doodshoofd als het ware de moordenaar voor. Ook vind ik dit kunstwerk een beetje mysterieus, het roept vragen op. Dat is ook met het boek het geval.